Wie is Bregje Bullens?
Wie ik ben? Ik denk dat mijn antwoord op deze vraag wellicht zal lijken op het antwoord, dat jij zou geven op deze vraag.
Ik geloof namelijk dat het meest persoonlijke universeel is.
Wat ik doe? Dat is hopelijk iets anders dan jouw antwoord. Want ik geloof dat we daarmee ons unieke verschil maken in de wereld.
Wie ben ik?
Nou daar ga ik.
Ik wil heel graag dat mensen mij aardig vinden en ik heb een hekel aan ruzie. Wat ik niet fijn vind, is als er een sfeer in de kamer hangt, die om te snijden is. Je kent het waarschijnlijk wel. Je komt ergens binnen en er hangt een of andere grafstemming. Niemand zegt wat er is en toch voel je dat er iets niet fijn is. Ik vind dat behoorlijk ingewikkeld en raak dan zelf ook uit mijn doen.
Ik ben ook iemand die het graag goed wilt doen. Vreselijk vind ik het om fouten te maken. Kritiek vind ik daarom soms ook best ingewikkeld.
Ik ben ook best onzeker. Niet over mijn werk. Ik weet dat ik rétegoed ben in wat ik doe, maar dat is dus niet wie ik ben. Ik kan opeens denken: “Wie ben ik nou eigenlijk?” Of: “Ik doe toch maar wat? Dadelijk vinden ze het toch niet goed genoeg of komen ze erachter dat ik eigenlijk helemaal niet zo goed ben.” Ik kan me met deze gedachten soms helemaal gek maken. Ook kan ik mezelf opeens heel lelijk of dik vinden. Ik ben op dat moment mega onzeker over hoe ik eruit zie, met mijn vetrol teveel en mijn vitiligo-vlekken.
Ik ben op mijn best in een omgeving waarin ik mezelf kan zijn. En wat is dat dan? Jezelf zijn?
Nou gewoon.
Dat ik durf te zeggen wat ik denk. Dat ik durf te delen wat ik voel. En dat ik durf “lelijk” te zijn.
Ik ben een mens dat graag bij andere vrolijke mensen is. Ik ben ook een mens die het heerlijk vindt om even helemaal alleen te zijn en als ik even geen rekening hoef te houden met anderen.
Ik ben ook egoïstisch. Als een van mijn kinderen opeens ziek wordt ’s nachts kan een van mijn eerste gedachten zijn: “Hè kut, ik wil slapen.”
Daarnaast ben ik ook lui. Ik heb daarom veel geld over voor een geweldige werkster, die mijn huis en was doet. Met het opschrijven van dit stukje merk ik dat ik ook een bange poeperd ben. Want nu komt jullie mening om de hoek kijken en ben ik bang dat jullie mij een arrogant wijf vinden.
Ik ben ook in-en-uit-balans. Mijn emoties gaan heen en weer. Van up naar down. Van licht naar donker. Van veel naar weinig. Niks menselijks is mij vreemd en niks vreemds is voor mij onmenselijk.
Ik ben een mens met zonden en deugden. Ik ben een mens met goed en fout. Mijn hoofd en hart kunnen bij tijden enorm met elkaar in conflict zijn.
IK BEN BREGJE BULLENS en ben altijd benieuwd naar wie de ander IS.
Kleine disclaimer
Ooit ben ik geboren als Bregje Siskens. Dus eigenlijk ben ik helemaal niet Bregje Bullens. Of toch wel?
Ik ben de dochter van mijn ouders en het zusje van mijn grote zus. Ik ben ook mama van vier geweldige dochters en de vrouw van een geweldige man. Ik ben de vriendin van mijn goeie en dierbare vrienden en ik ben de oprichter van de ZoetZuur Kumpany.
Wat doe ik?
Ik doe betaalde en onbetaalde dingen. En ik houd van de afwisseling.
Met mijn bedrijf de ZoetZuur Kumpany maak ik de wereld op mijn manier een stukje liefdevoller én grappiger.
Dit doe ik door te spelen. Te spelen met je hoofd en met je hart. Deze twee zijn namelijk behoorlijk vaak met elkaar in conflict. En als dat gebeurt, dan roepen ze mij erbij.
We gaan als mensheid naar de kloten. Dat vind ik echt. We handelen en leven zo vanuit ons hoofd, terwijl we zoveel wijsheid in ons hart dragen.
We hebben in ons hart en in onze buik heel veel ‘natuurlijke kennis’ waar we veel te weinig gebruik van maken. We moeten er met elkaar het beste van zien te maken en zullen we het dan vanuit liefde blijven bekijken alsjeblieft? En niet steeds vanuit verwijt naar de ander, omdat die anders is?
We blijven uiteindelijk kuddedieren en we horen allemaal bij het grotere geheel. Met al die verbindingen.
We kunnen de verschillen niet altijd oplossen maar we kunnen wel in gesprek gaan met elkaar. En zorgen dat het allemaal leefbaar en liefdevol blijft.
Humor is mijn belangrijkste ingrediënt. Veel volwassenen lijden aan terminale serieusheid. Dodelijk is dat. Ik houd mensen (en mezelf) een goede lachspiegel voor. Niks zo bevrijdend als lachen.
“Ja, maar dan lach je alles weg?”
Nee. Dat doe ik niet.
Ik heb het over de humor die doorspekt is met liefde. De humor die er is bij vriendschappen, de humor die tijdens diepe rouwprocessen ontstaat en de humor die ons helpt bij pijnlijke situaties.
Ik geef trainingen en opleidingen in het provocatief coachen. Wat je daar allemaal leert, ga ik niet hier nog eens opschrijven. Het staat hier namelijk veel mooier en uitgebreider beschreven.
Wat doe ik betaald en wat doe ik onbetaald?
Dat is maar net wie het vraagt. Alles wat ik doe, komt uit mijn hart. Ik zou echter liegen als ik zou zeggen dat ik geen geld wil verdienen. Ik heb ook geld nodig om van te leven en om voor mijn dierbaren te zorgen. En ik geniet ook echt wel van luxe. Het is alleen niet mijn drijfveer.
Als ik hoor dat ik ergens van betekenis kan zijn, dan kom ik. Ik hanteer transparante tarieven voor mijn coachuren en voor mijn trainingen en opleidingen. Ook staat er op de site van mijn bedrijf wat ik kost als je me inhuurt als spreker. Daar doe ik niet geheimzinnig over.
Maar.
Ik geef ook kortingen. Soms doe ik iets gratis. Af en toe geef ik iets extra’s erbij cadeau. En dat is op basis van mijn gevoel en mijn intuïtie. Als er bijvoorbeeld een maatschappelijke relevatie is. Als iemand minder geld te besteden heeft. Als het een klant is, met wie ik een goede relatie heb.
Ik kreeg ooit de vraag: “Word je dan niet gebruikt als mensen dit weten?” Mijn antwoord:” Ik word liever goed gebruikt, dan ongebruikt thuis. Daarnaast beslis ik zelf of ik ja zeg of niet.”
Thuis maak ik geen declarabele uren. Daar doe ik dingen die ik als vrouw, als moeder, als vriendin of gewoon als mezelf hoor te doen. En dan bedoel ik niet hoe mijn omgeving verwacht dat ik “hoor te doen”. Nee. Ik doe daar wat ik zelf denk dat het juiste is, op dat moment, binnen die situatie.
Ik doe Bregje Bullens. En dat is niet altijd in overeenstemming met wat men verwacht. Dus heb je vragen over wat ik doe, stel ze me gerust. Ik leg graag uit wat ik doe én wie ik ben.
Wat wil ik?
De wereld een beetje mooier en positiever maken, dat wil ik.
Het leven is grillig en de mensen worden grimmig. Handelen en reageren vanuit liefde, je hart betrekken in de interactie en je uitspreken als je iets voelt.
En ja. Ook als het pijn doet.
Ik wil dat mensen elkaar weer gaan zien. Echt gaan zien. Voorbij de uiterlijke schijn. Voorbij de uitgesproken woorden. Voorbij de angst. Van controleren naar improviseren. Van de Homo Economicus naar de Homo Ludens.
Ik wil er alles aan doen om mensen weer dichter bij zichzelf én elkaar te krijgen.
En als ik laatste wil ik nog één ding. Ik wil over mijn missie en over een provocatief leven vertellen bij een talkshow met heel veel kijkers. En als ik hier dan toch opschrijf wat ik wil, dan wil ik dat het liefste doen bij Humberto. Want ik denk dat hij het snapt en dat hij ook heel grappig is. Matthijs was ook leuk geweest, maar hij is helaas gestopt 😉
